Libyco-Berber
Rond het jaar 1000 voor Christus vormt
zich een beschaving die
Libyco-Berber
(Libisch-Berbers) wordt genoemd.
Tarik ibn Ziad
Tarik ibn Ziad
steekt de zee-
engte van
Gibraltar met zijn
leger over en valt Spanje in.
Hier leidt hij de Omajjadische
verovering van Visigotisch
Spanje (711- 718).
Phéniciens
De Phoeniciërs vertrekken
van Tyrus en
wagen zich tot de
kusten van Marokko, waar ze
enige nederzettingen vestigen.
Zij vormen hier verschillende kolonies,
onder andere om zo gebruik te kunnen
maken van de grondstoffen in Marokko.
Koninkrijk Mauretanië
Oprichting van het koninkrijk
van
Mauretanië door verschillende
berberstammen in het noorden
van
Marokko.
Juba II (52 v.Chr. - 23 n.Chr.)
Regering van Juba II, de berberse
koning van Numidia. Nadat de
politieke situatie daar te dreigend
werd gevonden, verhuisde hij naar
Mauretanie, waarover hij eveneens
als koning regeerde.
De Vandalen(5e eeuw n.Chr.)
De Vandalen zijn bennen in Marokko
maar kunnen niet zich aan het zuiden
wagen.
Oqba ben Nafi (622 - 683)
De Arabische generaal Oqba
ben Nafi
komt aan in Marokko,
waar hij een gedeelte van de
islamitische verovering van de
Maghreb (647 - 709) leidde.
Mousa ibn Noceir (640 - 716)
Mousa ibn Noceir regeert over het land als
gouverneur in dienst van de Omajjaden.
Islamisering van
Marokko
Berberopstand (Kharedijsme).
Onafhankelijk Marokko.
Verval van de Idrisiden
Na de successies van een aantal leiders
wordt het land verdeeld onder de opvolgers,
wat de Idrisiden verzwakte. Zij werden
in 920 verslagen door de Fatimiden uit het
oosten en aan het eind van de 10e eeuw
door het Omajjadenkalifaat Córdoba.
Dynastie Wattasiden
(1465-1554)
De Wattasiden vormen
een zijtak van de
Meridinen stam. Zij komen in 1465
in opstand tegen de Meriniden,
waarna ze de macht overnamen.
Hun regeerperiode wordt getekend door
interne instabiliteit en de externe
dreiging van de Portugezen.
Dynastie Idrisiden
(780-974)
Idriss I, die als
religieus hoofd in Marokkowordt
erkend, sticht de eerste
Staat van
Marokko. De Idrisiden, zijn dynastie,
zouden door middel van militaire
veldtochten in het hoge Atlasgebergte
hun machtsgebied aanzienlijk
vergroten.
Dynastie Almoraviden
(1040-1147)
Na de val van de Idrisiden
wordt Marokko in het
noorden geregeerd door
de Maghrawaden en in
het zuiden door een
aantal Berberse stammen.
Berber Sanhaja
De Sanhaja zijn in deze tijd één van
de drie belangrijkste Berbergroeperingen.
Zij zijn nomaden, religieuze militairen,
die van Mauritanië naar Marokko komen.
Dynastie Almohaden
De Almohaden zijn een van
de belangrijkste Berbergroeperingen.
De stichter van deze Sanhaja was de diep
religieuze Ibn Toumert, die moest vluchten
wegens zijn verzet tegen de Almoraviden.
De Almohaden verslaan de Almoraviden
in 1147, waarna ze twee eeuwen lang over
de Maghreb en over een gedeelte van
Spanje regeerden.
De dynastie Meriniden (1244-1465)
De Berberse Meriniden versloegen de Almohaden in 1244.
Zij verfraaiden de hoofdstad Fez, bevorderden
de kunsten en
bewapenden piraten.
Spaans-Marokkaanse Oorlog
(1859)
De Spanjaarden verklaren
Marokko de oorlog na conflicten
in Ceuta en Melilla. De Slag bij
Tetuán werd gewonnen door
de Spanjaarden waardoor de
oorlog ten einde kwam.
Saadi-dynastie
(1554 - 1659)
De Saadi-
dynastie (Bani Zaydan)
verslaat onder leiding van sultan
Mohammed al Sheikh de laatste
Wattasiden. Zij breiden hun dynastie
in Marokko verder uit.
Alawieten
(1666 - heden)
Aan het begin
van de 17e eeuw versplintert
de heersende Saadi-dynastie
in kleine staten, waardoor het
verzwakt raakt. De Alaouien,
met aan het hoofd Moulay al-Rashid
(1631 - 1672), veroveren in 1666
Fes en Meknes en maken hiermee een
belangrijke stap naar de uitbreiding van
hun heerschappij in Marokko.
Moulay Ismaïl ibn Sharif
(1672)
wordt de 2e sultan
der Alaoui na de plotselinge
dood van zijn broer Moulay
al-Rashid.
Herovering van Tanger
(1684)
De stad Tanger
wordt heroverd op de
Engelsen na een 5 jaar
durende blokkade onder leiding
van Moulay Ismaïl.
Eerste Frans-Marokkaanse Oorlog
(1844)
Na de diplomatieke rel tussen
Marokko en Frankrijk ondom de verzets-
leider Abd al-Qādir en de verovering van
Algerije door Frankrijk komen de twee landen
met elkaar in oorlog. Het Bombardement op Tanger,
de Slag bij Isly en het Bombardement op Mogador
volgen. Marokko capituleert zich en tekent het
Verdrag van Tanger.
